Brodawki są łagodne (w przeciwieństwie do złośliwych - bez tworzenia komórek rakowych) tworzenie się skóry, która powstaje pod wpływem różnych przedstawicieli rodziny wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), których jest ponad stu. Nie ma barier związanych z płcią i wiekiem dla brodawek: ich występowanie jest takie samo u obu płci i nie zależy od wieku.
Sposoby infekcji i przyczyny powstawania brodawek
Wirus brodawczaka przenoszony jest przez kontakt: albo przez bezpośredni kontakt z nosicielem (uścisk dłoni), albo przez skażone artykuły gospodarstwa domowego i otoczenie (wanny, prysznice, baseny itp. ). Ale nie unikaj ręki wyciągniętej przez kolegę lub dobrego przyjaciela: warunkiem infekcji jest niekorzystna kombinacja wielu czynników:
- pęknięcia i mikrourazy skóry, chroniczne zadrapania. Grupa ryzyka - osoby, które ze względu na swoją działalność zawodową zajmują się czyszczeniem na mokro lub myciem rąk: mają wiele mikrourazów na skórze;
- słaba odporność (wskaźnik - częste przeziębienia);
- nadmierna potliwość dłoni i stóp.
Jeśli wszystko pójdzie nie tak, pierwsza brodawka pojawi się za 1, 5-6 miesięcy: to okres inkubacji infekcji wirusowej wywołanej przez HPV.
Rodzaje i objawy brodawek
Zwykłe (zwane również wulgarnymi) brodawkami
Takie brodawki stanowią 2/3 całkowitej liczby brodawek na skórze. Tak samo, brodawki te charakteryzują się czytelnością wieku: często osiedlają się u dzieci i młodszych uczniów.
Ulubionym miejscem przemieszczenia brodawek są dłonie (zarówno dłonie, jak i plecy), palce, czasem (co jest bardzo nieprzyjemne z estetycznego punktu widzenia) twarz. Wygląd wulgarnej brodawki jest bardzo bezpretensjonalny: okrągły guzek foki o wielkości od szpilki do małego groszku. Kolor nie wyróżnia się na skórze. Pojedyncze brodawki są rzadkie: zwykle występuje kilka lub całe rozproszenie. Co więcej, jedna z brodawek jest największa, jest to tzw. brodawka matczyna. Jeśli go wyeliminujesz, reszta sama się rozpadnie.
Brodawki płaskie (młodzieńcze)
Kolejny przedstawiciel „młodych" brodawek, które dotykają osoby w wieku od 10 do 25 lat. Są to małe, płaskie grudki, które tylko nieznacznie odstają od powierzchni skóry, mają gładką (czasem łuszczącą się) powierzchnię. Kolor jest miąższowy, czasem z żółtawym odcieniem. Najczęściej płaskie brodawki znajdują się na grzbiecie dłoni, nadgarstkach, twarzy i szyi. Czasami - na czubku prącia.
brodawki podeszwowe
Te brodawki wyróżniają się zwiększoną bolesnością, która jest szczególnie odczuwalna podczas chodzenia. Zewnętrznie brodawki podeszwowe są trudne do odróżnienia od modzeli. Mogą być wypukłe lub wklęsłe. Brodawki podeszwowe pojawiają się zgodnie ze swoją nazwą - na podeszwach, w miejscach o największym tarciu.
Brodawki starcze (łojotokowe)
Nowotwór łagodny nabłonka powstający na przestrzeni lat, który pojawia się w starszym wieku, nazywany jest brodawką starczą. Początkowo jest to niewielka brązowa plamka, która z czasem rośnie, osiąga średnicę 5-6 cm. Błyskawica starcza (zwana również rogowaceniem łojotokowym) ma tłustą, zaskorupiałą powierzchnię. Z biegiem czasu gęstnieje, jego powierzchnia pokrywa się pęknięciami i dosłownie wypełnia ciemnobrązową barwą. Brodawki starcze tworzą się na zamkniętych obszarach ciała, ale czasami irytują nieświadomego właściciela na twarzy, szyi i kończynach.
Kłykciny kończyste (brodawki narządów płciowych)
Brodawki te mają specyficzną lokalizację: genitalia, krocze, otwór pochwy i odbyt. Mogą występować pod pachami, pod kobiecą piersią, au dzieci - w fałdach nosowo-wargowych. Z wyglądu często porównywane są do zarozumianego grzebienia lub kalafiora ze względu na ich klapowatą strukturę. Kolor brodawek jest cielisty lub bladoróżowy, ale jeśli je pocierasz, stają się szkarłatne i zaczynają krwawić. Tworzą duże kolonie.
Diagnoza brodawek
Diagnozowanie brodawek nie jest trudne, to nie jest dla ciebie technologia rakietowa. Wystarczy spojrzeć na kliniczne objawy tych niechcianych narośli. Brodawki podeszwowe różnią się od modzeli banalnych budową brodawkowatą tych pierwszych, brodawki narządów płciowych od brodawek szerokich, które są oznaką kiły wtórnej, gęstszą konsystencją, szeroką podstawą i wilgotną powierzchnią tych ostatnich.
Leczenie brodawek
Brodawki są usuwane medycznie lub mechanicznie. Biorąc pod uwagę ich wirusową „esencję", są one odpowiednio zwalczane: przepisywane są maści przeciwwirusowe. Zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się brodawek na obszary, które nie zostały jeszcze rozwinięte. Spośród metod ludowych rozpowszechnił się mleczny sok z glistnika, który wyróżnia się na kawałku rośliny.
Elektrokoagulacja (narażenie na prąd + wysoka temperatura) pomaga pozbyć się brodawek nawet w najbardziej zaawansowanych przypadkach.
Krioterapia (kriodestrukcja ciekłym azotem) bardzo dobrze sprawdza się w leczeniu wulgarnych brodawek. Zabieg ten jest praktycznie bezbolesny, dzięki czemu jest wygodny w stosowaniu u dzieci.
Brodawki podeszwowe leczy się kompleksowo: najpierw metodą kriodestrukcji, a następnie chirurgicznie, wycinając w znieczuleniu miejscowym zmieniony chorobowo obszar tkanki.
Stosowana jest również terapia laserowa, wykorzystująca różne rodzaje wiązek. Dotknięty obszar zależy od tego, aby odparować lub skrzepnąć.
Zwykle nie ma specjalnych problemów z brodawkami, ale zdarzają się nawroty. W około połowie przypadków odchodzą same, bez żadnego leczenia.
Jako środek zapobiegawczy można zalecić szybką reakcję na pojawienie się choćby jednej brodawki i natychmiastowe podjęcie działań w celu jej wyeliminowania.